از سال 85 طرح شهرک های گلخانه ای در وزارت جهاد و کشاورزی
اجرا شد. عده ای جوان اندک پس انداز هایشان را به خرید
سهامهای طرح دادند و دولت هم تقبل کرد امکاناتی بلاعوض به
شهرک ها برای توسعه کشاورزی مدرن بدهد.
ولی یاد دولت ما را
فراموش. نه توان مالی داریم که نهاده هایی مثل برق و گاز را از
دولت بخریم و نه دولت اجازه بهره برداری به صورتی غیر از
گلخانه را به ما می دهد 8 سال است که این زمین ها و
چاه های آب آن در استان خراسان رضوی بیکار افتاده و این سرمایه
های کشاورزی ایران است که بر پایه سلیقه ای عمل کردن
بالایی ها می سوزد و اسراف می شود این زمین و آب ها می تواند
غذای کلی مردم را تولید کند اگر سلیقه ها اجازه دهند. به داد نعمت های خدا برسید که دارند هدر می روند. کجاست
جوانمردی که این مشکل را حل کند؟؟؟
بیداد از از دست رفتن عمر جوانان عاشق خدمت به وطن. بزرگترین
سرمایه وطن که عمر جوانان ان است در انتظار طرحی مثل
استخدام مهندسین ناظر کشاورزی می سوزد. از سال 89 قانون استخدامی
در مجلس تصویب شده ولی همچنان هیچ استخدامی صورت نگرفته به
داد این جوانان برسید.